Tahmini okuma süresi: 8 dakika
  • Moğolcada cirüke → Eski Türkçede yürek, kalp
  • Akadça ḳablu → Arapçada ḳalb قلب  yürek → kalp
  • Latincede(n); kor (cor), kordis (cordis).
  • Yunancada; kardia(καρδία) kelimesi kalbe ait demektir.
  • Kalp, orta mediastende perikardiyal boşlukta yer alan dört odacıklı (2 kulakçık, atrium ve 2 karıncık, ventrikül), kaslı içi boş bir organdır. Kalp kütlesinin üçte ikisi, medyan düzlemin solundadır.
  • Kaslı bir organdır, çekme ve pompalama yapar. Dakika başına 5-6 litre kanı vücuda pompalar.
    • Kalbin bir dakikada pompaladığı kan (5-28 l/dk) = kalp atış hacmi (70-140 mililitre)x kalp frekansı (70/200 1/dk). Kan basıncı (küçüğü 25-100/büyüğü 120-300 mmhg)
  • [(2 x 10) ^10] tane kas hücresi barındırır. Bunların %75 duvarda, geri kalanları ise bağ dokulu, sinirsel yapılardır.
  • Kasılmasına sistol, gevşemesine diyastol denir.
  • Endokrin bir organdır.
  • Kalp kaslarındaki, düz çizgilerde; gap junctions ve konnexon, elektriksel bilgi aktarımı olur.
  • Sempatik ve parasempatik sinir sistemi ve kalp;
    • Kalp frekansını etkileyişleri(sinüs düğümünde)-kronotrop
    • Atrio-ventriküler iletim zamanı (atrio-ventriküler düğümde)-dromotrop
    • Kasılma gücü-inotrop
    • Kasın uyarılması -bathmotrop

Anatomi

  • Kalp, orta mediastende retrosternal konumdadır ve neredeyse tamamen iki yapraklı kalp kesesi (perikard) ile çevrilidir. Kardiyak kitlenin en büyük kısmını lümene doğru endokardiyum ile kaplı ve dışarıya doğru epikardiyum ile örtülü kalp kasları (miyokard) oluşturur.
  • Anatomik olarak kalp, kalp boşlukları denilen iki odacık (ventrikül) ve iki kulakçıktan (atriyum) oluşur. Birbirlerinden kalp kapakçıklarıyla ayrılır ve vücuda/pulmoner dolaşıma geçer. Kalbin kapakçık düzlemindeki atriyal ve ventriküler miyokardiyum arasındaki bağ dokusunu ayıran katmana kalp iskeleti adı verilir.
  • Kalbin büyük damar gövdelerinin aktığı kranial ve dorsal olarak bakan yüzeyine kalp tabanı (baz kordis), karşı uç tepe kordis (apeks kordis) olarak adlandırılır.
  • Kalp tabanı, geniş vasküler pedinküller (porta arteriosa ve porta venosa) ve bronkoperikardiyak membranı tarafından elastik olarak sabitlenir. Kalbin serbestçe hareket edebilen tepe noktası, ventriküllerin kütlesinden oluşur ve ventrokaudal olarak 5. ICR seviyesinde sol medioklaviküler hatta uzanır.
  • İki vena cava superior et inferior ve dört pulmoner venden (venae pulmonales dextrae et sinistrae) oluşan venöz haç, bütünüyle kalbin porta venozasını oluşturur. Porta arteriosa, kökeninde birbirinin etrafında spirallenen aortu ve pulmoner gövdeyi içerir. Kalbe tescilli kan beslemesinden sorumlu olan sağ ve sol koroner arterler, aortun sağlam, kalınlaşmış kökeninden (Bulbus aorta) ortaya çıkar.

Topografi

Kalp, orta mediastende göğüs kafesinin içinde yer alır ve konturu 2. ila 5. kaburgaya çıkıntı yapar. Üstte, kalbin tabanı sağ sternal sınırın yaklaşık iki santimetre ötesine uzanır ve altta apeks sınırları neredeyse sol medioklaviküler çizgiye kadar uzanır. Kalp, sol ve sağ akciğerin iki plevral yaprağı ile yanal olarak sınırlanmıştır. Sol atriyum özofagus ile doğrudan dorsal temas halindedir. Kalbin ventrali, sternum ve arkasında timus bulunan ön göğüs duvarıdır. Kalp, perikardiyum ile kaynaşmış diyafram üzerinde kaudal olarak oturur.

Kalbin uzunlamasına ekseni, sağ dorsokraniyalden sol ventrokaudale doğru eğik olarak göğüste uzanır. Eğim hem yatay hem de sagital ve ön düzlemlerde yaklaşık 45 ° ‘dir.

Boyutlar

Bir yetişkinin kalbi yaklaşık 12 cm uzunluğundadır ve en geniş noktada 8 ila 9 cm, en derininde yaklaşık 6 cm enine kesitte ölçülür. Erkekler için kilo 280 ile 340 gram, kadınlar için 230 ile 280 gram arasında değişiyor. Kalp kütlesi yaşamın büyük bölümünde sürekli artar.

Kısımları;

  • Kalp dikey olarak septa, yatay olarak dairesel bir daralma ile sağ ve sol yarımlara ve yaprakçık valfler 2 kulakçık ve 2 ventriküle bölünmüştür. Bu, toplam dört kalp boşluğu ile sonuçlanır:
    • Sağ atriyum (atriyum kordis dextrum)
    • Sağ ventrikül (sağ ventrikül, ventrikül kordis dexter)
    • Sol atriyum (atrium kordis sinistrum)
    • Sol ventrikül (sol ventrikül, ventrikül kordis sinister)
  • Kalbin bu bölünmesi dışarıdan da görülebilir. Koroner sulkus, kulakçıklar ve karıncıklar arasında dairesel bir daralma olarak çalışır. Anterior interventriküler sulkus ve posterior interventriküler sulkus, kalp kaslarının retraksiyonu olarak odacıklar arasında yer alır.
  • Atriyumda ayrıca kulak kulakları adı verilen kupa şeklinde çıkıntılar vardır.
  • Facies sternocostalis cordis: göğüs kemiğine (sternum) ve kaburgalara doğru, dışbükey yüzey; çoğunlukla sağ ventrikülden oluşur
  • Facies diaphragmatica cordis: dorso-kaudal, diyaframa bakan düzleştirilmiş yüzey
  • Facies pulmonalis cordis: sağda ve solda akciğerlere bakan yüzey; sol ventrikül tarafından solda oluşur; sağ atriyumun sağında

Endokardiyumla kaplı kalbin iç yüzeyi düz ve yapılandırılmamış değildir, ancak kalp ventrikülü alanında çapraz bağlı, yuvarlak kas trabekülleri, trabekül carneae ile kaplanmıştır. Burada ayrıca yaprakçık kapaklarını tendon iplikleri (Chordae tendineae) ile sıkan papiller kaslar ortaya çıkar.

Kan tedariği

Kalp, iki büyük koroner damar, arteria coronaria dextra ve arteria coronaria sinistra yoluyla arteryel kan ile beslenir. Birbirleriyle çok sayıda anastomoz oluştururlar. Bununla birlikte, bu anastomozlar tam bir teminat devresi oluşturmak için yetersizdir. Bu nedenle biri fonksiyonel uç arterlerden bahsediyor.

Bir dal kapandığında, tedarik alanında iskemi oluşur. Uzun süreli iskemi, kalp kası dokusunun nekrozuna yol açar.

Venöz kan, koroner damarlar (vena cardiaca magna özellikle) ve koroner sinüs yoluyla taşınır.

Koroner arterler, kalbe özel kan tedarikinden sorumludur (vasa privata). Venöz kanın yaklaşık% 75’i koroner sinüsü toplar ve sağ atriyuma yönlendirilir. Kanın yaklaşık% 25’i Venae cardiacae minimae (Thebesius venleri) içinden doğrudan kulakçıklara ve karıncıklara akar.

İnnervasyon

Kalbin otonomik innervasyonu, aynı zamanda kardiyak sinirler (nervi cardiaci) olarak da bilinen servikal gangliyonun sempatik sinir lifleri ve vagus sinirinin (X siniri) parasempatik lifleri aracılığıyla gerçekleşir. Kalbin tabanındaki bir sinir pleksusuna, kalp pleksusuna yayılırlar.

Kalbin içsel elektriksel kontrolü, kalbin iletim sistemi aracılığıyla gerçekleşir.

Lenf dolaşımı

Kalbin endokardiyal, miyokardiyal ve epikardiyal lenf damarları vardır. Miyokardın endomysiumundaki küçük lenf kılcal damarları, çoğunlukla kan damarlarına eşlik eden küçük toplayıcılar oluşturmak için bir araya gelir. Daha büyük kollektörler epikardiyal lenfatik sistemden çıkar ve aortun ventral yüzeyine ve koroner arterler boyunca pulmoner gövdeye ulaşır. Lenf düğümleri (Nodi lenfatik cardiaci) bu iki lenfatik drenaj alanına gömülüdür.

Büyük damarların duvarındaki lenf damarları, perikardiyumun zarf kenarından geçer, bifurcatio trakeaya gider ve böylece trakeobronşiyal ve mediastinal anterior lenf düğümlerinin düğümlerine ulaşır.

Ayrı bir perikardiyal lenfatik ağ, perikardiyumun yüzeyinde uzanır, lenfleri perikardiyumdan ve bitişik mediastenden lenfatik düğümlere preperikardiyak ve lateral perikardiyak boşaltır. Lenf daha sonra mediastinal yollardan ve parasternal lenf düğümlerine akar.

Histoloji

Kalp üç tabakadan oluşmaktadır. Dış yüzeyden, iç yüzeye doğru şu şekilde sıralanır:

  1. Epikardiyum
  2. Miyokardiyum
  3. Endokardiyum

İskelet kasları gibi miyokard da çizgili bir kastır. Morfolojik olarak düz kaslar ile iskelet kasları arasında bir ara pozisyonda bulunur. Doku, fonksiyonel bir sinsityum oluşturan tek çekirdekli veya iki çekirdekli hücrelerden, kardiyomiyositlerden oluşur. İskelet kaslarının periferik çekirdeklerinin aksine, kardiyomiyositlerin hücre çekirdeği merkezidir.

Embriyoloji

Kalp anlajı (kardiyojenik plaka), 18. gün civarında, lateral plak mezoderminden (kalp tüpü, damarlar, epikardiyum, perikard) ve nöral krestten (çıkış yolunda kalp septumu) gelen bukofaringeal membran yakınında gelişir. Başlangıçta anjiyoblastlar, at nalı şeklinde bir vasküler pleksusun oluştuğu kan adalarını oluşturur. İçerisindeki hücreler ilkel kan hücreleri haline gelir, periferik hücreler endotel hücrelerine dönüşür.

Vasküler pleksus daha sonra bir endokardiyal tüp oluşturmak için her iki tarafta birleşir. Lateral katlanma nedeniyle, endokardiyal tüpler mediyal olarak kayar ve orada eşleşmemiş kalp tüpünü oluşturmak için birleşir. Etrafını saran viseral yaprağın mezenkimal hücreleri yoğunlaşarak miyokardiyumu oluşturur. Mezenşimin hücre dışı materyali olan kalp jeli, endotel (endokardiyum) ve miyokardiyum arasında yer alır.

Kraniokaudal katlanma, bu yapıların inmesine (Descensus cordis) ve gelişen kalbin perikardiyal boşluğuna yer değiştirmesine neden olur. Kardiyak tüpün dorsal mezoderm yoluyla tutturulduğu birincil perikardiyal boşluk, mezodermde bir boşluk oluşmasıyla oluşturulur. Dorsal mezodermin orta kısmı dejenere olur ve enine perikardiyal sinüs oluşturur.

  • İlkel kalp tüpünün uzantıları:
    • Trunkus arteriozus
    • Bulbus kablosu
    • Ventriculus cordis communis
    • Atrium komünü
    • Sinüs venozusu
  • 22. günde miyokard, ritmik kasılmalara başlar.

İşlevi (Fizyoloji)

  • Pompalama organı; Bir yandan sol atriyum ve ventrikül, diğer yandan sağ atriyum ve ventrikül birbirine bağlıdır ve birbirinden bölme ile ayrılır.
    • Sağ kalp, venöz kanı dolaşım sisteminden alıp akciğerlere iletir, sol ise dolaşım sisteminden oksijenli kanı alır ve dolaşım sistemine geri verir.
    • Kalbin boyutu ve ağırlığı yaşa, cinsiyete, vücut ağırlığına, vücut uzunluğuna ve eğitim seviyesine bağlı olarak değişebilir. Genel olarak, kural, kalbin bireyin yumruğunun büyüklüğünde olduğu (genel kural), ancak genellikle gerçek hacmi daha fazladır.
      • Normal hacimler yetişkinler için 500 ila 800 ml arasında ve sporcular için 1 litreye kadardır.
      • Kansız organın ağırlığı yaklaşık 250 ile 350 g arasında değişmekte olup, kadınlar ortalama olarak daha düşük kalp ağırlıklarına, atletler daha yüksek ağırlıklara (500 g’a kadar) sahiptir.
      • Kalp kütlesi vücut ağırlığına (göreli kalp ağırlığı) göre bakılırsa, bu değer normalde 0,005 civarındadır.
    • Endokrin organı; Kalp, dolaşım için bir pompalama organı işlevi görmesinin yanı sıra, aynı zamanda bir endokrin bezidir. Kalbe, pompalama işlevinin yanı sıra, özellikle kulakçıklarda özel endokrin hücrelerin (miyoendokrin hücreler) gerçekleştirdiği kan basıncının düzenlenmesinde de bir rol atanır. Kan hacmindeki bir artış, bir polipeptidin, Atriyal natriüretik peptid (ANP, atriopeptin), atriyumdan (özellikle sağ olandan) bir germe uyarısı yoluyla salınmasına yol açar.
      • Bu doğrudan böbrekler üzerinde ve orada Na + ve su atılımını artırır.
      • Ek olarak, sağ atriyumun gerilme uyarısı (sinirin aracılık ettiği), hipofiz bezinin arka lobundan ADH salınımında bir azalmaya ve dolayısıyla diürezde artışa yol açar.
  • Kalbin asıl görevi kan dolaşımını sağlamaktır. Yapılan iş veya performansa kardiyak çalışma veya kardiyak output denir.
  • Kalp ayrıca kan hacmindeki değişikliklere de yanıt verebilir. Örneğin, kalp atış hızı artan hacimle artar (Bainbridge refleksi). Kalp kası hücrelerinin kasılması da artar (Frank-Starling mekanizması).

Klinik

AHA kardiyak segmentasyon sistemi klinik bulguları lokalize etmek için kullanılır.

Kalbin klinik muayenesi esasen kalp tonlarının ve üfürümlerinin oskültasyonunun yanı sıra nabzın palpasyonuna dayanmaktadır.

Aparat teşhisi

  • Kalbi incelemek için invazif veya non-invaziv olabilen çok sayıda prosedür vardır. Bunlar şunları içerir:

Kalp hastalığını teşhis etmek için bir dizi anlamlı laboratuvar parametresi vardır. Diğer şeylerin yanı sıra, kalp krizi ve BNP için laboratuar teşhisine bakın.

  • Kalp hastalıkları, kardiyolojinin alanıdır. Kalp, işlevsel olarak vasküler sistemle yakından ilişkili olduğu için, kardiyovasküler hastalıklardan da söz edilir. Önemli hastalıklar:
Facebook Yorumları