Üretral karsinom, nispeten nadir olmakla birlikte, idrarı mesaneden vücudun dışına boşaltan tüp olan üretrada ortaya çıkan ciddi bir kanser türüdür. Sunum, tanı, tedavi ve prognoz, tümörün üretra içindeki konumuna ve histolojik tipine bağlı olarak değişir.

Tarihsel olarak, üretral karsinom, nadir görülmesi ve erken semptomlarının özgül olmaması nedeniyle sıklıkla ileri evrelerde teşhis edilmiştir. Zamanla, teşhis teknikleri ve görüntülemedeki gelişmeler daha erken teşhise olanak sağlamıştır.

Epidemiyoloji:

Üretral karsinom erkeklerde kadınlara göre daha sık görülür.

En yüksek insidans, yaşamın altıncı ve yedinci dekatlarındadır.

Risk faktörleri:

• Kronik inflamasyon veya tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonları
• Mesane kanseri öyküsü
• üretral darlıkların varlığı
• İnsan papilloma virüsü (HPV) enfeksiyonu
• Kronik kateterizasyon

Klinik sunum:

• İdrarda kan (hematüri)
• üretral akıntı
• Perineal veya genital bölgede ele gelen bir kitle veya nodül
• İdrar yaparken ağrı veya zorluk
• Sık idrara çıkma
• üretral obstrüksiyon

Üretral Karsinom Türleri:

• Skuamöz hücreli karsinom (SCC): En sık görülen tip, genellikle kronik iltihaplanma veya tahriş ile ilişkilidir.
• Geçiş hücreli (ürotelyal) karsinom: Genellikle mesane kanseri ile bağlantılıdır.
• Adenokarsinom: Üretra çevresindeki bezlerden kaynaklanır.

Teşhis:

• Fizik muayene: Ele gelen kitleleri veya genişlemiş lenf düğümlerini saptar.
• Üretroskopi: Tümörün ince, ışıklı bir tüp kullanılarak doğrudan görüntülenmesi.
• Biyopsi: Şüpheli bölgeden doku örneği alınması.
• Görüntüleme: MRI, BT taramaları ve ultrason, tümörün boyutunu belirlemeye yardımcı olabilir.

Tedavi:

• Cerrahi: Kısmi veya total üretrektomiyi içerebilen tümörün çıkarılması. İlerlemiş vakalarda mesanenin çıkarılması (sistektomi) da gerekli olabilir.
• Radyasyon tedavisi: Genellikle cerrahi ile birlikte veya cerrahi aday olmayan hastalarda birincil tedavi olarak kullanılır.
• Kemoterapi: Özellikle ilerlemiş vakalar veya metastatik hastalık için.

Prognoz:

Erken teşhis ve tedavi, prognozu önemli ölçüde iyileştirir.

Prognoz, kanserin tipine, evresine ve konumuna bağlı olarak değişir.

Üretral karsinom, en iyi sonuç için erken teşhis ve hızlı tedavi gerektiren nadir fakat ciddi bir durumdur. Kronik inflamasyon ve HPV enfeksiyonu dahil olmak üzere çeşitli risk faktörleri tanımlanmış olsa da, kesin neden bilinmemektedir. Tedavi genellikle cerrahi, radyasyon ve/veya kemoterapiyi içerir.

Tarih:

Bilinen ilk üretra kanseri vakası 1876’da Alman doktor Carl von Ebner tarafından bildirildi. Ebner, 50 yaşındaki bir adamın üretrasında gelişen bir tümörü tanımladı.

1900’lerin başında, üretra kanseri nadir görülen bir hastalık olarak kabul edildi. Bununla birlikte, son yıllarda, özellikle kadınlarda üretra kanseri insidansında bir artış olmuştur.

Kaynak:

1. Swartz, M. A., Porter, M. P., Lin, D. W., & Weiss, N. S. (2006). Incidence of primary urethral carcinoma in the United States. Urology, 68(6), 1164-1168.
2. Dalbagni, G., Zhang, Z. F., Lacombe, L., & Herr, H. W. (1999). Male urethral carcinoma: analysis of treatment outcome. Urology, 53(6), 1126-1132.
3. Gakis, G., Witjes, J. A., Compérat, E., Cowan, N. C., De Santis, M., Lebret, T., … & Sherif, A. (2013). EAU guidelines on primary urethral carcinoma. European Urology, 64(5), 823-830.