Latincede; Tuba pharyngotympanica

Halk arasında Östaki borusu denir.

• Nazofarenksi orta kulağa bağlayan bir tüptür. (Bkz; Tuba) (Bkz; auditiva)  (Bkz; pharyng-o-tympan–ica)
• Orta kulağın bir parçasıdır.
• Yetişkin insanlarda Östaki borusu yaklaşık 35 mm (1,4 inç) uzunluğunda ve 3 mm (0,12 inç) çapındadır.
• On altıncı yüzyıl İtalyan anatomisti Bartolomeo Eustachi’nin adını almıştır.

Anatomi

Östaki borusu iki bölümden oluşur:

• Kemik kısmı: Timpanik boşluğa bakan kısım 1/3; Pars ossea .
• Kıkırdaklı kısım: nazofarenkse bakan olanlar 2/3, Pars cartilaginea.

Kemikli kısmın kıkırdaklı kısma dönüştüğü noktada fizyolojik bir daralma olur; Isthmus tubae auditivae.

• Die Öffnung der Tuba auditiva’nın açıklığının nazofarenkse olan kısmı pharyngeal Tubenostium veya Ostium pharyngeum tubae auditivae.
• Orta kulağa açılan kısım ise tympanal Tubenostium veya Ostium tympanicum tubae auditivae.
• Nazofarenks içindeki ağız, mukoza zarının iki küçük şişmesiyle işaretlenir:
  • Boru ağzının üstü; Torus tubarius
  • Boru ağzının altı; Torus levatorius 

Embriyoloji

Tuba auditiva, 1. faringeal cebinde bir çıkıntı olan tubotimpanik girintinin proksimal kısmından gelişir.

Histoloji

• Östaki borusu, kemiksi kısmında tek katmanlı, kıkırdaksı kısmında çok katmanlı olan siliyer epitel ile kaplıdır.
• Östaki borusu kıkırdaklı kısmı, tüp kıkırdağı olarak adlandırılan elastik kıkırdaktan oluşur.

İşlev

• Östaki borusu, orta kulak ve nazofarenks arasında basınç eşitlemesini sağlar, bu olmadan değişen hava basıncıyla (farklı yüksekliklerde) işitme mümkün olmaz.
• Ayrıca orta kulakta toplanan sıvıyı boşaltmaya yarar. Tıkanması ile timpani efüzyonu meydana gelir.

Fizyoloji

• Normal durumda, östaki borusukapalıdır, bu da nazofarenks kaynaklı yükselen enfeksiyonlara karşı koruma sağlar. Sadece belirli sesleri duymaya çalışırken, esnerken ve konuşurken açılır.
• Pasif oklüzyona peritubar vasküler pleksus ve Ostmann yağ vücudu neden olur.
• Başka bir kapanma sebebi tüp kıkırdağıdır (Cartilago tubae auditivae), Gerginliği boruyu bir yay mekanizmasıyla sıkıştırır. Bir kanca şeklindedir ve 2 bölümden oluşur:
  • Lamina lateralis cartilaginis tubae auditivae (ince son)
  • Lamina medialis cartilaginis tubae auditivae (geniş son)

• Tüpün açılması 3 kas tarafından kontrol edilir:
  • Musculus tensor veli palatini: Kıkırdağın ince ucuna bağlanır ve kıkırdağın iç gerginliğine karşı koyar.
  • Musculus levator veli palatini: Tüp kıkırdağının altında başlar ve yukarı iter.
  • Musculus salpingopharyngeus: Medial kalın tüp kıkırdağına bağlanır ve levator veli palatini kasının tüpü çok yukarı itmesini önler ve farenksin yan duvarına yayılır.

Klinik

• Östaki borusu, bir tüp fonksiyon testi yardımıyla klinik olarak incelenir.
• Östaki borusunun tıkanıklığı, tüp catarrh olarak adlandırılır. Kapanma kabiliyetinin eksikliği, tuba aperta, otofoni ile fark edilir. Diğer tıkanma sebepleri arasından en sık karşılaşılanları;
  • Üst solunum yollarının akut enfeksiyonları
  • Alerji
  • Hipertrofik adenoidler

Tarih

Bartolomeo, babası Marinao Eustachius’un varlıklı ve önde gelen bir hekim olduğu Ancona eyaletindeki San Severino’da doğdu. Bartolomeo, o dönem için tipik olan gerekli, geniş hümanist eğitimi aldı ve ardından Roma’daki Archiginnasio della Sapienza’da Tıp okudu. Ayrıca İbranice, Arapça ve Yunanca dillerini iyi derecede biliyordu, bu da ona bu dillerde yazılmış orijinal tıbbi incelemelere erişim sağladı. Bir hekim olarak Eustachius üst sınıflar arasında büyük bir prestije sahipti ve hastaları arasında Urbino Dükü, Kardinal della Rovero ve Terranova Dükü vardı. Roma Tıp Koleji’nin bir üyesi oldu ve 1549’da Papalık Koleji Archiginnasio dell Sapienza’ya Anatomi Profesörü olarak atandı. Kısa süre sonra Santo Spirito Hastanesi’ndeki hastaların kadavralarını incelemesine izin veren papalık iznini aldı.

Bartolomeo Eustachio (Latince Eustacius soyadıyla yazıyordu) 1562 ve 1563 yıllarında böbrek anatomisi, işitme cihazı, dişler ve yapıları ile alt vena cavae ve kapakçıkları (şimdi Eustachian kapakçığı olarak biliniyor) dahil olmak üzere dolaşım sistemi üzerine dikkate değer bir dizi bilimsel çalışma yazdı. Bu çalışmalar düzenlenerek 1564 yılında Opscula Anatomica adıyla yayımlanmıştır.

Eustachius, diğer hekimler arasında geçerli olan birçok a Priori teoriyi kabul etmek yerine, insan vücudunun anatomik yapılarını doğrudan gözlem yoluyla anlamakla derinden ilgileniyordu. Vena caval Östaki kapakçığı üzerine yaptığı anatomik incelemeler, bu kapakçığın işlevinin geriye doğru kan akışını önlemek olduğunu göstermiştir. Ayrıca torasik kanalı da keşfetti. Hastalıkların vücut yapılarını nasıl etkilediğini anlamaya çalışan Eustachius, sağlıklı ve hastalıklı organlar arasında karşılaştırmalı anatomik analizler yaptı (patolojik anatomi). Pier Matteo Pini ile birlikte çalışarak, incelenen organların 47 ayrıntılı çiziminden oluşan bir dizi hazırladılar. 1714 yılında Tabulae Anatomicae Clariviri adlı bu illüstrasyon serisi yayınlandı.

Eustachio, kendi adını taşıyan östaki borusunu yeniden keşfederek ve doğru bir şekilde tanımlayarak iç kulak hakkındaki bilgileri genişletmiştir. Malleus ve stapedius‘un iç ve ön kaslarını ve koklea’nın karmaşık şeklini ilk tanımlayan kişidir. Dişlerin anatomisini ve birinci ve ikinci dişlenme fenomenlerini doğru bir şekilde inceleyen ilk kişidir. Eustachius ayrıca adrenal bezleri de keşfetmiştir (1563’te rapor edilmiştir). Yayınlayamadığı en büyük eseri Anatomik Gravürleri’dir. Bunlar Vesalius’un magnum opus’u olan De Humani Corporis Fabrica Libri Septem’i Basel’de yayınlamasından dokuz yıl sonra, 1552 yılında tamamlanmıştır.

1714 yılında Giovanni Maria Lancisi tarafından Papa XI Clement’in hesabına, 1744 yılında Cajetan Petrioli tarafından ve yine 1744 yılında Bernhard Siegfried Albinus tarafından ve daha sonra 1790 yılında Bonn’da basılan gravürler, Eustachius’un büyük bir özen ve titizlikle diseksiyon yaptığını ve insan vücudundaki organların şekil, boyut ve göreceli konumlarının adil görünümlerini vermek için azami özen gösterdiğini göstermektedir.

• İlk yedi levha böbreklerin tarihini ve kulağın yapısıyla ilgili bazı gerçekleri göstermektedir.
• Sekizinci levha kalbi, vena azygos‘un dallarını ve yazarın adını taşıyan vena cava’nın kapakçığını temsil etmektedir.
• Sonraki yedi levhada göğüs ve karın iç organlarının farklı görünümleri art arda verilmiştir.
• On yedinci levhada beyin ve omurilik; on sekizinci levhada ise sinirlerin kökeni, seyri ve dağılımının daha önce verilenlerden daha kesin görünümleri yer almaktadır.
• On dört levha kaslara ayrılmıştır.

Eustachius araştırmalarını karşılaştırmalı anatomi çalışmasıyla sınırlamamıştır. Organların fizyolojisini anatomileri temelinde türetmeye çalışmıştır. Kendisini kaba anatomi ile sınırlamadı: yardımsız görüş için çok küçük olan şeyleri gözlükler (ilk mikroskoplar) aracılığıyla inceledi. Son haliyle anlaşılamayan yapıları farklı sıvılar içinde maserasyon yoluyla açmış ya da enjeksiyon ve eksizyon yoluyla daha belirgin hale getirmiştir.

MS 2. yüzyılda yaşamış Antik Romalı anatomist Galen‘in destekçisi olarak tanınmış, çağdaşı ünlü anatomist Vesalius ile kamuya açık bir tartışmaya girmiştir. Ancak her ikisi de anatomik gözlemlerini insan kadavralarının diseksiyonundan elde etmişlerdir.

Eustachius 1574 yılında Umbria’da Kardinal della Rovere ile görüşmek üzere çıktığı bir yolculuk sırasında ölmüştür.