Genellikle spirografi olarak adlandırılan spirometri, solunum sağlığının değerlendirilmesinde temel taş görevi görür. Bu solunum fonksiyon testi (SFT), akciğer fonksiyonunun önemli yönlerini, özellikle de solunabilen ve solunabilen havanın hacmini ve akışını ölçer. Bu makalede spirometrinin inceliklerini, teşhis edebileceği koşulları ve testi gerçekleştirmek için kullanılan cihazı inceleyeceğiz.

‘Spirometri’ terimi, Yunanca nefes anlamına gelen “spiro” ve ölçme eylemi anlamına gelen “metri” kelimelerinden gelmektedir. Spirometri, özünde solunumun mekaniğini, özellikle de nefes alma (nefes alma) ve ekspirasyon (nefes verme) tarafından oluşturulan hava hacmini ve ventilasyon çıkışını ölçer.

Spirometre Cihazı
Test, spirometre adı verilen özel bir cihaz kullanılarak gerçekleştirilir. Ölçümleri kaydeden bir makineye bağlı bir ağızlıktan oluşur. Test sırasında derin bir nefes almanız ve ardından ağızlığa kuvvetli bir şekilde nefes vermeniz istenir. Spirometre daha sonra verileri yakalayarak Zorunlu Yaşam Kapasitesi (FVC) ve Zorunlu Ekspirasyon Hacmi (FEV) gibi temel ölçümleri sunar.

Spirometriyle Teşhis Edilen Hastalıklar

• Astım: Solunum yollarının iltihaplanmasıyla karakterize kronik bir durum olan astım, hırıltıya, öksürüğe ve nefes almada zorluğa neden olabilir. Spirometri, hava yolu tıkanıklığının miktarını ölçerek astımın tanı ve tedavisine yardımcı olur.
• Kistik Fibrozis: Bu, vücuttaki birden fazla sistemi etkileyen ancak akciğerleri belirgin şekilde etkileyen genetik bir hastalıktır. Spirometri testleri, kistik fibroz hastalarında akciğer fonksiyon bozukluğunun derecesini değerlendirebilir.
• Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı (KOAH): Bu terim, akciğer fonksiyonunu ciddi şekilde engelleyebilen kronik bronşit ve amfizem gibi durumları kapsar. Spirometri, KOAH tanısı koymak, tedavi stratejilerini yönlendirmek ve hastalığın ilerlemesini izlemek için önemli bir araç görevi görür.

Spirometri, solunum tıbbında vazgeçilmez bir teşhis aracı olmaya devam etmektedir. Akciğer fonksiyonunun önemli parametrelerini ölçebilme yeteneği sayesinde astım, kistik fibrozis ve KOAH gibi bir dizi akciğer hastalığının teşhis edilmesi ve yönetilmesi için hayati öneme sahiptir.

Solunum fonksiyon testlerinin kritik bir bileşeni olan spirometri, akciğer fonksiyonu hakkında çok değerli veriler sunar. Sağlık hizmeti sağlayıcıları için, spirometri testi tarafından oluşturulan parametrelerin anlaşılması, solunum koşullarının teşhis edilmesi ve yönetilmesi açısından çok önemlidir. Bu makale spirometri sonuçlarında bulmayı bekleyebileceğiniz temel parametreleri araştırmaktadır.

• Zorunlu Yaşam Kapasitesi (FVC)
  FVC, maksimum nefes alma sonrasında kuvvetli bir şekilde dışarı verilebilen toplam hava hacmini ölçer. Azalan FVC değerleri, pulmoner fibrozis gibi kısıtlayıcı akciğer hastalıklarının göstergesi olabilir veya diğer göstergelerle eşleştirildiğinde obstrüktif koşulların sinyalini verebilir.
• Zorunlu Ekspirasyon Hacmi (FEV1)
  FEV1, derin bir nefes alındıktan sonraki ilk saniyede kuvvetli bir şekilde dışarı verilebilen hava hacmini ölçer. Genellikle astım ve KOAH gibi obstrüktif akciğer hastalıklarının güçlü bir göstergesidir.
• FEV1/FVC Oranı
  FEV1/FVC oranı, kişinin zorunlu nefes verme süresinin ilk saniyesinde sona erebileceği hayati kapasitenin oranını belirlemek için hesaplanır. Bu oran özellikle obstrüktif ve restriktif akciğer hastalıklarını ayırt etmede faydalıdır.
• Tepe Ekspirasyon Akışı (PEF)
  PEF, havanın akciğerlerden dışarı atılabileceği maksimum hızı ölçer. Gün içinde dalgalanabilir ve astım şiddetinin izlenmesinde faydalı olabilir.
• Gelgit Hacmi (TV)
  • Gelgit hacmi, normal bir nefes sırasında alınan veya verilen hava miktarını ölçer. Standart spirometride doğrudan ölçülmese de akciğer fonksiyon değerlendirmesinde önemli bir kavramdır.
• Ekspirasyon Yedek Hacmi (ERV)
  • ERV, normal nefes verme sonrasında akciğerlerden atılabilen ilave hava miktarıdır. Azalan ERV, kısıtlayıcı veya obstrüktif solunum bozukluklarını gösterebilir.
• İnspiratuar Yedek Hacmi (IRV)
  • IRV, normal bir nefes almanın üzerinde ve üzerinde solunabilen ekstra hava hacmidir. Bu ölçüm kısıtlayıcı akciğer hastalıklarının değerlendirilmesinde yararlı olabilir.

Spirometri testinde bu temel parametrelerin anlaşılması, akciğer fonksiyonunun kapsamlı bir değerlendirmesine olanak sağlar. Sağlık hizmeti sağlayıcıları bu değişkenleri değerlendirerek çeşitli solunum koşullarını etkili bir şekilde teşhis edebilir, yönetebilir ve izleyebilir.

Tarih

Spirometri, akciğerlerden solunabilen ve solunabilen havanın hacmini ve akışını ölçen bir akciğer fonksiyon testidir. Bir doktorun muayenehanesinde veya başka bir sağlık hizmeti ortamında yapılabilecek basit, invazif olmayan bir testtir.

Spirometrinin tarihi eski Yunanlılara kadar uzanmaktadır. Tıbbın babası Hipokrat M.Ö. 5. yüzyılda akciğer fonksiyonlarını ölçen basit bir test tanımlamıştı. Test, hastanın bir su tüpüne üflenmesini içeriyordu. Hasta baloncuk üfleyebiliyorsa bu, akciğer fonksiyonlarının iyi olduğunun bir işaretiydi.

17. yüzyılda İngiliz doktor John Evelyn, akciğerlerden dışarı verilen havanın hacmini ölçen bir cihaz olan spirometreyi icat etti. Spirometre bugün hala akciğer hastalıklarını teşhis etmek ve izlemek için kullanılmaktadır.
18. ve 20. yüzyıllarda spirometri daha karmaşık hale geldi. Hava akışı hızı ve akciğer zarı boyunca oksijenin difüzyonu gibi akciğer fonksiyonunun diğer yönlerini ölçmek için yeni testler geliştirildi.

Spirometri ayrıca ameliyat öncesi ve sonrası akciğer fonksiyonunu değerlendirmek ve akciğer tedavilerinin etkinliğini değerlendirmek için de kullanılır.

Spirometri tarihindeki bazı önemli kilometre taşları şunlardır:

MÖ 5. yüzyıl: Hipokrat akciğer fonksiyonunu ölçmek için basit bir testi anlatır.

17. yüzyıl: John Evelyn spirometreyi icat etti.

19. ve 20. yüzyıllar: Akciğer fonksiyonunun diğer yönlerini ölçmek için yeni spirometri testleri geliştirildi.
1960’lar: Spirometri klinik uygulamada yaygın olarak kullanılmaya başlandı.
1980’ler: Standartlaştırılmış spirometri kılavuzları geliştirildi.
1990’lardan günümüze: Spirometri, testi daha doğru ve erişilebilir kılmak için yeni teknolojilerin geliştirilmesiyle geliştirilmeye ve geliştirilmeye devam ediyor.
Spirometri akciğer hastalıklarının teşhis ve tedavisinde önemli bir araçtır. Akciğerlerin sağlığı hakkında değerli bilgiler sağlayabilen güvenli ve ağrısız bir testtir.

Kaynak:

1. Miller, M. R., Hankinson, J., Brusasco, V., Burgos, F., Casaburi, R., Coates, A., … & Crapo, R. (2005). “Standardisation of spirometry,” European Respiratory Journal, 26(2), 319-338.
2. Pellegrino, R., Viegi, G., Brusasco, V., Crapo, R. O., Burgos, F., Casaburi, R., … & van der Grinten, C. P. (2005). “Interpretative strategies for lung function tests,” European Respiratory Journal, 26(5), 948-968.
3. Graham, B. L., Brusasco, V., Burgos, F., Cooper, B. G., Jensen, R., Kendrick, A., … & Thompson, B. (2019). “2017 ERS/ATS standards for single-breath carbon monoxide uptake in the lung,” European Respiratory Journal, 53(1).
4. Carmody, T. P., Duncan, C., Simon, J. A., Solkowitz, S., Huggins, J., Lee, S., & Delucchi, K. (2008). “Hypnosis for smoking cessation: a randomized trial,” Nicotine & Tobacco Research, 10(5), 811-818.
5. Elkins, G. R., Rajab, M. H. (2004). “Clinical hypnosis for smoking cessation: preliminary results of a three-session intervention,” International Journal of Clinical and Experimental Hypnosis, 52(1), 73-81.
6. Miller, M. R., Hankinson, J., Brusasco, V., Burgos, F., Casaburi, R., Coates, A., … & Crapo, R. (2005). “Standardisation of spirometry,” European Respiratory Journal, 26(2), 319-338.
7. Quanjer, P. H., Tammeling, G. J., Cotes, J. E., Pedersen, O. F., Peslin, R., & Yernault, J. C. (1993). “Lung volumes and forced ventilatory flows,” The European Respiratory Journal, 6, 5-40.