- Rinne testi, bir ayar çatalı kullanılarak yapılan hızlı, klinik olarak yönlendirilen bir işitme testidir.
- Alman doktor Heinrich Adolf Rinne‘den (1819-1868) adı verilmiştir.
Uygulanması
- Mastoid sürecine (kemik iletimi) ilk önce titreşimli bir ayar çatalı (genellikle 440 Hz) yerleştirilir.
- Hastadan sesi artık duyamıyorsa bize haber vermesi istenir.
- Tekrar vurmadan, hala titreyen diyapazon kulağın önünde tutulur (hava iletimi).
- Normal işitmeye sahip hasta, diyapazon kulağının önünde tutulduğu anda sesi tekrar duyar ve bu nedenle “Rinne-pozitif” olur.
- Hasta, ayar çatalı kulağın önünde tutulduğunda sesi artık duymuyorsa, hasta “Rinne negatif” tir.
- Ses artık algılanmazsa, diyapazon doğrudan kulağın önünde tutulur (hava kanalı)
- Normal işiten kişi, sensörinöral işitme bozukluğunda olduğu gibi sesi hala duyar (Rinne pozitif), ancak iletim tipi işitme bozukluğu yoktur (iletim bozukluğu durumunda, kemikler yoluyla ses iletimi havadan daha iyidir, Rinne negatif)
Facebook Yorumları
