Rheum cins ismi Yunanca “akmak” anlamına gelen rhein kelimesinden türetilmiştir. Bunun nedeni, bitkinin yapraklarının bir zamanlar müshil çayı yapmak için kullanılmış olmasıdır. Özel epitet ribes, Latince “frenk üzümü” anlamına gelen ribes kelimesinden türetilmiştir. Bunun nedeni bitkinin yapraklarının bir frenk üzümü çalısının yapraklarına benzemesidir.
Genellikle yabani ravent veya Suriye raventi olarak bilinen Rheum ribes, batı ve orta Asya’nın dağlık bölgelerine özgü Rheum cinsinden bir bitki türüdür. Bu çok yıllık bitki yenilebilirliği ve tedavi edici özellikleriyle bilinir. Burada bitkinin özelliklerini, yetiştirme koşullarını, hasat dönemini, besin profilini ve yaygın mutfak kullanımlarını inceleyeceğiz.

İçindekiler
Özellikleri
Rheum ribes, ince, kırmızımsı yeşil saplar üzerinde büyüyen büyük, oval yapraklarıyla karakterize edilir. Bitki küçük beyaz veya yeşilimsi çiçeklerden oluşan yoğun bir küme üretir ve olgunlaştığında küçük, yuvarlak ve kırmızımsı meyveler verir1. Bitki genellikle 1-2 metre yüksekliğe ulaşır. Rheum ribes’in yaprakları ve sapları özellikle ekşidir ve bazı kültürlerde gıda olarak kullanılır2.
Büyüme Koşulları ve Habitat
Rheum ribes çeşitli iklimlerde ve topraklarda gelişir, ancak esas olarak Suriye, İran, Türkiye ve Kafkaslar da dahil olmak üzere batı ve orta Asya’nın yarı kurak ve soğuk ılıman bölgelerinde bulunur1,3. En iyi güneşli ortamlarda ve iyi drene edilmiş topraklarda yetişir ve tipik olarak 1000 ila 3000 metre arasındaki rakımlarda bulunur. Bitki, zararlılara ve hastalıklara karşı dikkate değer bir direnç gösterir ve bu da onu nispeten az bakım gerektiren bir bitki haline getirir.
Hasat
Rheum ribes için hasat dönemi tipik olarak ilkbaharın sonlarında veya yazın başlarında, bitkinin sapları tamamen büyüdüğünde ancak yapraklar çok lifli hale gelmeden önce başlar3. Geleneksel olarak, yerel halk çeşitli mutfak ve tıbbi uygulamalarda kullanmak üzere sapları, yaprakları ve meyveleri toplar.
Besin Değerleri
Rheum ribes, C ve E vitaminlerinin yanı sıra diğer antioksidanlar açısından da zengindir. Ayrıca potasyum, kalsiyum ve magnezyum gibi önemli seviyelerde mineral içerir2. Bitkinin ekşi tadı, malik ve sitrik asit gibi organik asitlerin varlığından kaynaklanmaktadır. Daha da önemlisi, Rheum cinsinin diğer üyelerinden farklı olarak, Rheum ribes, büyük miktarlarda tüketildiğinde sağlık sorunlarına neden olabilecek bir madde olan yüksek düzeyde oksalik asit içermez.
Yeme Alışkanlıkları
Rheum ribes, anavatanının bulunduğu bölgelerde yaygın olarak çeşitli şekillerde tüketilmektedir. Yaprakları ve sapları genellikle ıspanak ya da ravent gibi taze olarak ya da pişirilerek yenir2. Ayrıca çorbalarda, salatalarda veya yoğurt ve diğer süt ürünlerinde tatlandırıcı olarak da kullanılabilirler. Meyveler genellikle taze veya kurutulmuş olarak yenir ve meyve suları, reçeller ve tatlılar yapmak için kullanılır.
Sonuç olarak, Rheum ribes sadece besin değeri değil aynı zamanda terapötik faydalar da sağlayan çok yönlü bir bitkidir. Bitkinin adaptasyon yeteneği, onu benzer iklim koşullarına sahip bölgelerde yetiştirmek için potansiyel bir ürün haline getirmektedir.
Tarih
Rheum ribes’in tarihi de belirsizdir. Bitkinin Çin’de ortaya çıktığı düşünülmektedir ve yüzyıllardır geleneksel Çin tıbbında kullanılmaktadır. Bitki 16. yüzyılda Avrupa’ya tanıtılmış ve müshil olarak hızla popüler hale gelmiştir.
Rheum ribes, 6 feet boyuna kadar büyüyebilen çok yıllık bir bitkidir. Yaprakları büyük ve lobludur ve frenk üzümü çalılarının yapraklarına benzerler. Çiçekler küçük ve beyazdır ve kümeler halinde dizilmişlerdir. Meyvesi küçük, kırmızı bir meyvedir.
Rheum ribes iyi bir A ve C vitamini kaynağıdır ve ayrıca potasyum, kalsiyum ve magnezyum dahil olmak üzere bazı mineraller içerir. Bitkinin müshil etkisi vardır ve ayrıca ishal, kabızlık ve mide ağrısı gibi çeşitli diğer rahatsızlıkları tedavi etmek için de kullanılır.
Rheum ribes çoğu insanın kullanması için güvenli bir bitkidir, ancak yüksek dozlarda alındığında ishale neden olabileceğine dikkat etmek önemlidir. Bitki ayrıca hamile kadınlar veya emziren kadınlar tarafından kullanılmamalıdır.
Kaynak:
- Ahmed, H.M. (2014). Ethnopharmacobotanical study on the medicinal plants used by herbalists in Sulaymaniyah Province, Kurdistan, Iraq. Journal of Ethnobiology and Ethnomedicine, 12, 8.
- Polat, R., Cakilcioglu, U., & Satıl, F. (2013). Traditional uses of medicinal plants in Solhan (Bingöl—Turkey). Journal of Ethnopharmacology, 148(3), 951-963.
- Şanlı, A., & Şanlı, N. (2017). Determination of some important rheum species growing in Eastern Anatolia. Acta Horticulturae, 1158, 239-244.