Rekto-uterin bağlar olarak da bilinen uterosakral bağlar, kadın üreme sisteminde uterusu sakruma (omurganın alt kısmı) bağlayan yapılardır. Bunlar, rahmi desteklemeye ve pelvis içinde doğru pozisyonda tutmaya yardımcı olan bir bağ ağının parçasıdır.
İçindekiler
Yapısı:
Uterosakral bağlar serviksin posteriorundan ve uterusun posterior lateral açısından uzanır, ikinci ila dördüncü sakral vertebralara bağlanmak için geriye ve laterale doğru geçer. Bağ dokusu ve düz kastan oluşurlar ve periton ile sarılmışlardır.

İşlevi:
Uterosakral bağların birincil işlevi yapısal destek sağlamak ve uterusun pelvis içindeki normal pozisyonunu korumaktır. Özellikle öksürme, hapşırma veya ağır nesneleri kaldırma gibi pelvik bölgeye baskı uygulayan aktiviteler sırasında prolapsus (uterusun vajina içine doğru yer değiştirmesi) gibi uterusun aşırı hareketini önlemeye yardımcı olurlar.

Klinik Önem:
Uterosakral ligamentler jinekolojik cerrahide önemli yapılardır. Genellikle histerektomi gibi uterusu içeren cerrahi prosedürler sırasında anatomik işaretler olarak kullanılırlar.
Endometriozis gibi durumlarda, bu bağlar ağrılı lezyonların bulunduğu bölgeler olabilir. Benzer şekilde, kronik pelvik ağrı durumlarında da rol oynayabilirler.
Pelvik organ prolapsusunda, uterosakral bağların zayıflaması veya hasar görmesi uterusun vajinal kanala inmesine izin verebilir. Bunu düzeltmek için yapılan cerrahi prosedürler genellikle uterosakral bağları ya kısaltarak ya da uterusu veya vajinal tonusu (histerektomi geçirmiş kadınlarda) askıya almaya yardımcı olmak için kullanarak içerir.

Kaynak:
- Snell, Richard S. (2012). Clinical Anatomy by Regions. Lippincott Williams & Wilkins.
- Netter, Frank H. (2019). Atlas of Human Anatomy. Elsevier.
Tarih
Uterosakral bağlar (USL’ler) rahim ve vajinayı destekleyen iki bağdır. Adlarını sırtın alt kısmındaki bir kemik olan sakruma bağlandıkları için almışlardır.
USL’ler ilk olarak 1900’lerin başında Robert Blaisdell, Howard Kelly ve John Campbell dahil olmak üzere bir dizi farklı anatomist tarafından tanımlanmıştır. Bu anatomistler USL’lerin uterus ve vajinayı desteklemede önemli olduğunu belirtmiş ve diğer pelvik yapılarla ilişkilerini de tanımlamışlardır.
1940’larda USL’ler pelvik organ prolapsusu (POP) ile ilgili araştırmaların odak noktası haline geldi. POP, rahim, vajina veya mesanenin yerinden çıkması durumudur. Araştırmacılar, POP’lu kadınlarda USL’lerin genellikle zayıfladığını veya gerildiğini tespit etmiş ve bunun duruma katkıda bulunan bir faktör olduğunu varsaymışlardır.
1950’lerde cerrahlar POP’u düzeltmek için cerrahi prosedürlerde USL’leri kullanmaya başladılar. Uterosakral ligament süspansiyonu (USLS) olarak bilinen bu prosedürler, uterus ve vajinaya ek destek sağlamak için USL’lerin sakruma bağlanmasını içerir.
USLS günümüzde POP için hala yaygın bir cerrahi tedavidir. Bununla birlikte, araştırmacılar hala USL’lerin işlevi ve pelvik destekteki rolleri hakkında bilgi edinmeye devam etmektedir.
İşte uterosakral bağların tarihindeki bazı önemli olaylar:
1900’lerin başları: USL’ler ilk olarak bir dizi farklı anatomist tarafından tanımlanmıştır.
1940’ler: Araştırmacılar, POP’lu kadınlarda USL’lerin genellikle zayıfladığını veya gerildiğini keşfeder.
1950’ler: Cerrahlar POP’u düzeltmek için USL’leri cerrahi prosedürlerde kullanmaya başlar.
Bugün: USLS hala POP için yaygın bir cerrahi tedavidir.
Uterosakral bağlar kadın pelvik anatomisinin önemli bir parçasıdır. Rahim ve vajinanın desteklenmesinde rol oynarlar ve pelvik organ prolapsusunda da rol oynarlar. Araştırmacılar hala USL’lerin işlevini öğrenmeye devam etmektedir, ancak bunlar pelvik anatomi ve fizyolojinin anlaşılmasının önemli bir parçasıdır.