İngilizce “clown” kelimesinin 1560’larda ortaya çıktığı düşünülmektedir. Clowne (c.1560) kelimesinden gelmektedir ve bu kelime bir köylü ya da rustik anlamına gelmektedir. Bu terim İskandinav dillerinden, özellikle de “sakar kişi” anlamına gelen Kuzey Frizce “klönne” kelimesinden türemiştir.
17. yüzyılda “palyaço “nun anlamı “köylü” ya da “rustik “ten “hödük” ya da “soytarı “ya kaymaya başlamıştır. Bu anlam kayması, dönemin sahne oyunlarında sıklıkla palyaço olarak adlandırılan komik rustik karakterlere atfedilmektedir.
19. yüzyılda terim, slapstick mizah, pratfalls ve diğer komedi fiziksel performansları yapan sirk sanatçılarını tanımlamak için kullanılmaya başlandı ve bu, terimin çağdaş İngilizcede baskın anlamı olarak kaldı.
Palyaçoluk terimi, 19. yüzyılın ortalarında Jean-Martin Charcot tarafından histerik durumların erken tanımlanmasından kaynaklanmaktadır. Bu terimi “epileptoid” bir evreden sonra histerik nöbetin ikinci evresi olarak gördüğü “patetik” ve “deliryum” evresini tanımlamak için kullanmıştır. Charcot hastalarında histerik atakları genellikle bir izleyici kitlesi önünde tetiklemiştir, böylece bazı hastalar daha önce gördüklerini taklit etmiş ya da abartmaya veya aşmaya çalışmıştır (palyaçoluk dahil).
Palyaçoluk, yüz buruşturma, grotesk duruşlar, başkalarını sık sık taklit etme ve artan dikkat dağınıklığı ile ilişkili öforik bir ruh hali olarak ortaya çıkar. Charcot’nun histeri teorisinin dışında, palyaçoluk durumları diğer çeşitli psikopatik durumlarda, şizofrenide veya ciddi zeka bozukluklarında bulunur. Bu terimin modern psikiyatride modası geçmiş olduğu düşünülmektedir ve artık kullanılmamaktadır. Bu semptomlar artık dissosiyatif nöbetler olarak sınıflandırılmaktadır.
