Tahmini okuma süresi: 3 dakika

Latincede; auscultare kelimesinden gelir.

Hastanın, doktor tarafından tanı için uyguladığı, vücut sesinin anlaşılması üzerine kurulmuş kulak ile algılanan basit tekniktir.

Bu teknikte steteskopda kullanılır.

Latincedeki aus- (bkz; auris kulak)’dan türemiş olan auscultātiō ismi dinlemek, itaat etmek anlamlarına gelir. Dilimize okunuşu dolayısıyla öskültasyon olarak geçmiştir. (Bkz; Oskultasyon)

  • 1-2. kaburgalar arasındaki boşluğun sağında.=> Aort kapağı
  • 2-2. kaburgalar arasındaki boşluğun solunda.=> Akciğer kapağı
  • Mitral kapağı; kalbin dışında veya erb noktası(ana auskulation noktası) 3-4 kaburgalar arası boşlukta, sol parasternal
  • Trikuspidal kapağı; 5. kaburgalar arası sağ sternal taraf ile 4. kaburgalar arası sol sternal taraf arasındadır.

Kalp oskültasyonu

Kalp oskültasyonu sırasında, bir klinisyen normal ritimleri tanımlamak ve herhangi bir anormalliği tespit etmek için bir stetoskop kullanarak kalp seslerini dinler. Bulgulara dayanarak aşağıdaki klinik yorumlar yapılabilir:

Normal Kalp Sesleri:

S1: Genellikle “lub” olarak tanımlanan ilk kalp sesi, ventriküler kasılma veya sistol başlangıcında mitral ve triküspit kapakların (atriyoventriküler kapaklar) kapanmasından kaynaklanır.
S2: “Dub” olarak tanımlanan ikinci kalp sesi, ventriküler gevşeme veya diyastol başlangıcında aort ve pulmoner kapakların (yarım ay kapakçıkları) kapanmasından kaynaklanır.

Ek Kalp Sesleri:

S3: S2’den hemen sonra diyastolün başlarında duyulan ses. Bazen buna “ventriküler dörtnala” denir. Çocuklarda ve genç yetişkinlerde normal bir bulgu olabilir, ancak yaşlı yetişkinlerde kalp yetmezliği veya aşırı hacim yükünün göstergesi olabilir.
S4: Diyastolün sonlarında, S1’den hemen önce duyulan ses. “Atriyal dörtnala” olarak bilinen bu durum, sıklıkla hipertansiyon, iskemik kalp hastalığı veya aort stenozu gibi durumlarda görülen sert veya hipertrofik bir ventrikülü akla getirir.

Üfürüm:

Sistolik Üfürümler: Bunlar S1 ve S2 arasında meydana gelir. Mitral yetersizliği, aort stenozu veya hipertrofik kardiyomiyopati gibi durumlara bağlı olabilirler.
Diyastolik Üfürümler: S2 ile S1 arasında duyulur. Aort yetersizliği veya mitral darlığı gibi sorunların göstergesi olabilirler.
Zamanlama, süre, perde, konum ve radyasyon gibi üfürümlerin özellikleri not edilir.

Tıklamalar ve Snap’ler:

  • Ejeksiyon Tıklaması: Tipik olarak aort veya pulmoner stenoza bağlı olarak S1’den kısa bir süre sonra meydana gelir.
  • Açılış Çıtlığı: Genellikle mitral veya triküspid stenoza bağlı olarak erken diyastolde duyulur.

Perikardiyal Sürtünme Ovması:

Yüksek perdeli ses en iyi sol alt sternal kenarda duyulur. Perikarditi akla getiriyor.

Kalp Seslerinin Ayrılması:

Normal Bölünme: Aort kapak kapanmasının (A2) pulmoner kapak kapanmasından (P2) biraz önce geldiği S2 ile görülür. Nefes alım sırasında daha belirgin hale gelir.
Sabit Bölünme: S2 hem inspirasyon hem de ekspirasyon sırasında bölünmüş halde kalır ve sıklıkla atriyal septal defektte görülür.
Paradoksal (veya ters) Bölünme: A2, ekspirasyon sırasında P2’yi takip eder ve inspirasyon sırasında yaklaşır veya birleşir. Sol dal bloğu veya aort darlığı gibi durumlarda görülür.

Ritim:

Düzenli: Vuruşlar arasındaki eşit aralıklar.
Düzensiz: Düzenli olarak düzensiz (atriyal flutterda olduğu gibi) veya düzensiz olarak düzensiz (atriyal fibrilasyonda olduğu gibi) olabilen düzensiz aralıklar.

Frekans:

Bradikardi: Kalp atış hızının dakikada 60 atımdan az olması.
Taşikardi: Kalp atış hızının dakikada 100’den fazla olması.

Kalp oskültasyonu sırasında yapılan klinik yorumlar, herhangi bir anormallik tespit edilmesi durumunda daha ileri teşhis çalışmaları için bir temel sağlar. Bu bulguları hastanın geçmişi, semptomları ve diğer fizik muayene bulgularıyla birleştirmek daha sonraki araştırmalara ve yönetime yol gösterebilir.

Kaynak:

  1. Nishimura RA, Otto CM, Bonow RO, et al. 2017 AHA/ACC Focused Update of the 2014 AHA/ACC Guideline for the Management of Patients With Valvular Heart Disease: A Report of the American College of Cardiology/American Heart Association Task Force on Clinical Practice Guidelines. Journal of the American College of Cardiology. 2017;70(2):252-289.
  2. Spodick DH. Acute pericarditis: current concepts and practice. JAMA. 2003;289(9):1150-1153.
Facebook Yorumları