Mitral kapak yaprakçıklarının sistolik çıkıntısı ile karakterize bir kalp kapağı defektidir. İlk olarak 1963 yılında Güney Afrikalı kardiyolog John B. Barlow tarafından tanımlanmıştır.

Epidemiyoloji

Mitral kapak prolapsusu yetişkin nüfusun yaklaşık %5’inde görülür (prevalans). Kadınlar erkeklerden biraz daha sık etkilenir. Vakaların çoğu 20 ila 40 yaşları arasında teşhis edilir.

Etkilenen bireylerde ailede mitral kapak prolapsusu öyküsü vardır. Bağ dokusunun genetik hastalıkları (örn. Marfan sendromu) ile bir ilişki vardır. Vakaların bir kısmı otozomal dominant kalıtım gösterir – sorumlu gen bölgesi 16. kromozomun kısa kolunda bulunur.

Ancak vakaların büyük çoğunluğunda mitral kapak prolapsusu etiyolojisi belirsiz sporadik bir anomalidir.

Patofizyoloji

• Mitral kapak prolapsusunda, mitral kapağın yaprakçıkları mukopolisakkaritlerin birikmesi ve kolajen bağ dokusunun artması nedeniyle deforme olur.
• Yaprakçıkların miksomatöz kalınlaşması. Büyük veya yetersiz bağlanmış yaprakçıklar geç sistolde sol atriyuma doğru çıkıntı yapar.

Mitral kapak prolapsusunun şiddetli formlarında mitral yetersizliği gelişir.

Semptomlar

Mitral kapak prolapsusunun semptomları genellikle karakteristik değildir. Tanımlanan belirtilerden bazıları şunlardır

Kardiyak aritmiler (paroksismal taşikardi, senkop) Angina pektoris benzeri semptomlar. Hastalarda sıklıkla huzursuzluk hissi vardır ve göğüs kafesinde dikiş ve ağrıdan şikayet ederler. Semptomatik ciddi mitral yetersizliği nadirdir.

Tanı

Tanı oskültasyon ve ekokardiyografi ile doğrulanmalıdır.
Ekokardiyografi.

Oskültasyonda, kapak yaprakçıklarının sol atriyuma sistolik protrüzyonunun bir ifadesi olarak sistolik bir klik duyulur. Mitral yetersizliği varlığında geç bir sistolik üfürüm de duyulur.

Ekokardiyografide kapak yaprakçıklarının kalınlaştığı ve sistolik çıkıntı yaptığı görülür. Hamak şekli olarak adlandırılan şekil karakteristiktir. Olası mitral yetersizliği Doppler ekokardiyografi ile gösterilebilir.

Klinik seyir

Etkilenenler için prognoz genellikle olumludur. Vakaların yaklaşık %3’ünde aşağıdakiler gibi ciddi komplikasyonlar ortaya çıkar:

Mitral kapak yetmezliğine bağlı kalp yetmezliği Şiddetli kardiyak aritmiler (ani kardiyak ölüm)
arteriyel tromboembolizm
Sadece biraz artmış endokardit durumunda
-Kılavuzun 2007 yılında revize edilmesinden bu yana endokardit profilaksisi artık endike değildir.