Loperamid, kapsüller, film kaplı tabletler, ağızda dağılabilen tabletler ve şurup (Imodium®, Enterobene®, jenerikler) şeklinde mevcuttur. 1977’den beri onaylanmıştır.

Loperamid, çeşitli nedenlere bağlı ishalli hastalıkların semptomatik tedavisi için peristalsis inhibitörleri grubundan aktif bir bileşendir. Etkileri, bağırsak duvarındaki μ-opioid reseptörlerine bağlanmaya ve bağırsak hareketlerinin inhibisyonuna dayanır. Yetişkinler, akut semptomlar için başlangıçta iki kez 2 mg ve sonraki her ishalden sonra 2 mg daha alır. Maksimum günlük doz 8 ünitedir (16 mg). En yaygın olası yan etkiler kabızlık, gaz, baş ağrısı, mide bulantısı ve baş dönmesidir. Loperamid, P-gp, CYP3A4 ve CYP2C8’in bir substratıdır.

Kimyasal

yapı & özellikleri

Loperamid (C29H33ClN2O2, Mr = 477.0 g/mol) bir piperidin türevidir ve nöroleptik haloperidol ve peristalsis inhibitörü difenoksilat ile yapısal benzerliklere sahiptir. Suda az çözünür olan beyaz bir toz olan loperamid hidroklorür olarak mevcuttur.

Etki

  • Loperamid, ishal önleyici özelliklere sahiptir.
  • Bağırsak duvarındaki μ-opioid reseptörlerine yüksek afinite ile bağlanır, böylece itici peristalsis’i inhibe eder ve dışkının bağırsakta kalma süresini uzatır.
  • Hızlı bir etki başlangıcı ve uzun bir etki süresi ile karakterizedir.
  • Yüksek bağırsak afinitesi, yüksek ilk geçiş metabolizması ve kan-beyin bariyerinde P-glikoproteinlerin bir substratı olması nedeniyle, loperamidin merkezi etkileri çok azdır veya hiç yoktur.

Endikasyon

Loperamid öncelikle çeşitli etiyolojik faktörlerin neden olduğu akut ve kronik ishalli hastalıkların semptomatik tedavisinde endikedir. Etki mekanizması bağırsak hareketliliğini yavaşlatmayı, böylece su ve elektrolitlerin emilmesi için daha fazla zaman tanınmasını ve bunun da daha sert ve daha az sıklıkta dışkıyla sonuçlanmasını içerir.

Dozaj Yönergeleri

Loperamidin dozajı, sağlık uzmanları tarafından sağlanan teknik bilgilere göre belirlenir. Akut ishal yaşayan yetişkin hastalar için:

Başlangıç Dozu: 2 mg, iki kez alınır.
Sonraki Dozaj: Her ilave gevşek dışkıdan sonra ilave 2 mg daha uygulanabilir.
Maksimum Limit: Maksimum günlük doz, 8 ünite ilaca eşdeğer olan 16 mg’dır.

Kötüye Kullanım Endişeleri

Loperamid önerildiği gibi kullanıldığında genellikle güvenli olmasına rağmen, özellikle çok yüksek dozlarda kötüye kullanılma potansiyeli vardır. Bu tür kötüye kullanım birkaç nedenden dolayı tehlikelidir:

QT Aralığının Uzaması: Loperamidin kötüye kullanılması, elektrokardiyogramda QT aralığının uzamasına yol açabilir. Bu durum ciddi kardiyak aritmilere neden olabilir ve yaşamı tehdit edici olabilir.

Loperamid, hem akut hem de kronik ishalin tedavisinde temel taş olmaya devam etmektedir. Bununla birlikte, kötüye kullanım potansiyeli ve ilişkili kardiyak riskler, bu ilacı kullanırken dikkatli olunması ve uygun tıbbi rehberliğe ihtiyaç duyulduğunun altını çizmektedir. Doğru dozaj için daima bir sağlık uzmanına danışın ve yanlış kullanımla ilişkili risklerin farkında olun.

Kontrendikasyonlar

Aşağıdaki popülasyonlar Loperamide kullanmaktan kaçınmalıdır:

Aşırı duyarlılık: Loperamide veya bileşenlerinden herhangi birine aşırı duyarlı olan kişiler.
2 Yaşından Küçük Çocuklar: Ciddi yan etki riskinin artması nedeniyle ilacın bu yaş grubu için önerilmemektedir.
Şiddetli Karaciğer Disfonksiyonu: Ciddi karaciğer sorunları olanlar bu ilaçtan kaçınmalıdır.
Tüm ihtiyati tedbirler için profesyonellere yönelik ilaç bilgilerine bakın.

İlaç Etkileşimleri: Nelere Dikkat Edilmeli?

Loperamid, P-glikoprotein (P-gp) için bir substrattır ve CYP3A4 ve CYP2C8 enzimleri tarafından metabolize edilir. Bu, ilaç etkileşimleri için olasılıkları açar:

İnhibitörler ve İndükleyiciler: CYP3A4 ve CYP2C8’in aktivitesini inhibe eden veya indükleyen ilaçlar, loperamidin etkilerini değiştirebilir.
Merkezi Opioid Etkileri: CYP ve P-gp inhibitörlerinin varlığında, merkezi opioid etkileri tetiklenebilir ve bu da uyuşukluk veya solunum depresyonu gibi beklenmedik semptomlarla sonuçlanabilir.

İstenmeyen Etkiler: Ne Beklenmeli?

Loperamid ile ilişkili en yaygın yan etkiler şunlardır:

Kabızlık: Bağırsak hareketlerini yavaşlatmaya yönelik etki mekanizması nedeniyle.
Gaz: Yaygın bir gastrointestinal semptomdur.
Baş ağrısı: Daha az sıklıkta görülen ancak olası bir yan etkidir.
Mide bulantısı: Bazı kullanıcılar mide bulantısı yaşayabilir.
Baş dönmesi: Özellikle ilacın kötüye kullanılması veya belirtildiği şekilde alınmaması durumunda.

Loperamid genellikle güvenlidir ve iyi tolere edilir. Ancak kabızlık, şişkinlik ve karın ağrısı gibi yan etkilere neden olabilir. Nadir durumlarda loperamid, kalp sorunları ve nöbetler gibi daha ciddi yan etkilere de neden olabilir.

Tarih

Loperamid, difenoksilat hidroklorür (1956) ve fentanil sitratın (1960) önceki keşiflerinin ardından ilk olarak 1969’da Beerse, Belçika’daki Janssen Pharmaceuticals’dan Paul Janssen tarafından sentezlendi. Loperamid ile ilgili ilk klinik raporlar 1973 yılında Journal of Medicinal Chemistry’de yayınlandı ve mucit yazarlardan biri oldu. Bunun deneme adı “R-18553” idi. Loperamid oksitin farklı bir araştırma kodu vardır: R-58425. Plaseboya karşı deneme Aralık 1972’den Şubat 1974’e kadar yürütüldü ve sonuçları 1977’de Gut dergisinde yayınlandı.

Loperamid, 1976 yılında ABD Gıda ve İlaç Dairesi (FDA) tarafından akut ishalin tedavisi için onaylandı. İlk olarak Imodium markası altında pazarlandı. Loperamide, 1988’de Amerika Birleşik Devletleri’nde reçetesiz satılmaya başlandı.

Loperamid şu anda dünyada en yaygın kullanılan ishal önleyici ilaçlardan biridir. Kapsüller, tabletler, sıvı ve çiğnenebilir tabletler dahil olmak üzere çeşitli formlarda mevcuttur. Loperamid ayrıca ishal ve gazı tedavi etmek için simetikon gibi diğer ilaçlarla kombinasyon halinde de mevcuttur.

Kaynak:

  1. Camilleri, M. (2017). “Loperamide and the treatment of irritable bowel syndrome–diarrhoea subtype: mechanisms and practicalities.” Alimentary Pharmacology & Therapeutics, 45(10), 1311-1320.
  2. Eggleston, W., Clark, K. H., & Marraffa, J. M. (2017). “Loperamide abuse associated with cardiac dysrhythmia and death.” Annals of Emergency Medicine, 69(1), 83-86.
  3. Dresser, G. K., & Bailey, D. G. (2003). “The effects of fruit juices on drug disposition: A new model for drug interactions.” European Journal of Clinical Investigation, 33(s2), 10-16.
%d blogcu bunu beğendi: