Latincede inter (“arası”) + sistō (“durmak, yerleştirmek”) →1640’lar, ‘bir aralıkta yer alan ya da ilgili, odalar arasında.’

• (tıp) Bir doku veya organ içindeki ara boşluk.
  • (tıp) Özellikle pulmoner alveoller ile kan dolaşımı arasındaki doku.
• (felsefe) Sistemler veya mekanlar arasında bir durum.
  • Roma Katolik Kilisesi’nin bir düzenin farklı derecelerine ulaşması arasında ihtiyaç duyduğu zaman aralığı (ara sıra instertitia olarak da ifade edilen genel politika için çoğul hale getirilmiştir).

Latincede interstitial → interstisyel, bir aralıkta yer alan ile ilgili.

En geniş anlamıyla interstisyum, dokular arasındaki boşluktur.

Dokular veya hücreler interstisyel boşluktur. Ancak bu terim genellikle lif bakımından fakir ancak hücreler ve kan damarları bakımından zengin olan bağ dokusunu tanımlamak için kullanılır.

Bağ dokusu

Bir organın bağ dokusu, interstisyel bağ dokusu – bu durumda stroma olarak da adlandırılır.

Histoloji

İnterstisyel bağ dokusu, bir organın besleme kanallarının (kan damarları, lenf damarları ve sinirler) içinde bulunduğu sünger benzeri bir hücre ve lif yapısıdır. İnterstisyum – parankimin aksine – organa özgü işlevlerde yer almaz. Karmaşık fibröz tabakalardan oluşan destekleyici bir çerçeve, hücre dışı matriks oluşturur. Kolajen, elastin ve retikulinden oluşur.

Bu destekleyici iskele bir organın histoarkitektonik yapısının temelidir ve loblar (lobüller) ve lobüller (lobüller) halinde segmental yapısını belirler. Ayrıca organları germe, kesme veya sıkıştırma gibi mekanik streslere karşı stabilize eder.

İnterstisyel bağ dokusunun ara boşlukları temel maddelerle doludur ve bu da büyük ölçüde protein içeren sıvı olan interstisyel sıvıdan oluşur.