Heinrich Cramer, 19. yüzyılda psikiyatri alanında, özellikle de kurumsal psikiyatri alanında etkili bir figürdü. Özellikle akıl hastanelerinin reformu ve “kısıtlama yok” uygulamalarını savunmasıyla bu alana yaptığı katkılar önemlidir.
Cramer’in Eichberg Akıl Hastanesi, St. Gallen’deki St. Pirminsberg, Solothurn’daki Rosegg Akıl Hastanesi ve Köln’deki Lindenburg Akıl Hastanesi de dahil olmak üzere İsviçre ve Almanya’daki çeşitli akıl hastanelerinde yaptığı çalışmalar, onu bu dönemde bu tür kurumların reformunda kilit bir figür haline getirmiştir.
Pavyon tarzında inşa edilen ilk kamu kurumu olan yeni Marburg Akıl Hastanesi’nin müdürlüğü ve Marburg Philipps Üniversitesi’ndeki profesörlüğü de onun bu alandaki önemli etkisinin ve katkısının altını çizmektedir.
Cramer’in yayınlanmış çalışmaları, nispeten sınırlı olmakla birlikte, sığınma sisteminin örgütsel yönlerine ve klinik konulara odaklanmış görünmektedir. Çalışmaları ağırlıklı olarak Allgemeine Zeitschrift für Psychiatrie’de yayımlanmıştır.
Mirası, kendisi gibi psikiyatrist olan oğlu August Cramer aracılığıyla da devam etmiş görünmektedir.
