Avrupa Futbol Şampiyonası yaklaşırken, bu, en yaygın futbol yaralanmalarına dair bir fikir veriyor. İlginç bir şekilde, sakatlıkların sıklığı ve şekli kadın ve erkek oyuncular arasında veya forvet, orta saha, defans veya kaleci gibi pozisyonlarına göre farklılık göstermiyor.
En yaygın futbol yaralanma türleri şunlardır:
- Kas gerginlikleri ve burkulmaları
- Bağ yırtılması
- Kemik kırıkları
- Kafa yaralanmaları
Futbol yaralanmalarına aşağıdakiler de dahil olmak üzere bir dizi faktör neden olabilir:
- Diğer oyuncularla iletişim
- Yerle temas
- Aşırı kullanım
- Tükenmişlik
- Kollateral Bağ Yırtığı:
İnsidans: Yılda 100.000 kişi başına 300 vaka
Sebep: Dizdeki Valgus travması yaygın bir nedendir. Ayrıca dizin dış kısmına direkt bir darbenin dizin iç tarafındaki bağın gerilmesine veya yırtılmasına bağlı olarak da ortaya çıkabilir. Bazen ön çapraz bağ yırtığıyla birlikte ortaya çıkar.
Teşhis: Anamnez, klinik muayene ve MRI
Tedavi: Altı hafta boyunca yük altında hareket aralığı sınırlı ortez ve cerrahi rekonstrüksiyon
- Aşil Tendonu Yırtılması:
İnsidans: Yılda 100.000 kişi başına 7 vaka
Sebep: Özellikle sporda aşırı kullanım Aşil tendonu yaralanmasına yol açabilir. Doğrudan travma, ani hızlanma veya ani yavaşlama bu yaralanmalara neden olabilir. Gyrase inhibitörleri gibi bazı antibiyotikler ve ilaçlar da risk faktörleri olabilir.
Teşhis: Anamnez, klinik muayene, sonografi ve MRI
Terapi: İnfiltrasyon tedavisi, fizyoterapi ve cerrahi bakım (tendonun dikilmesi)
- Kas Yaralanmaları:
Türleri: Kas lifi yırtılması, kas demeti yırtılması, kas yırtılması, kas gerilmesi ve kas morluğu
Sebep: Doğrudan travma veya aşırı zorlanma kas yaralanmalarına neden olabilir. Aşırı esneme kasların gerilmesine neden olabilirken, doğrudan vuruşlar ezilmelere neden olabilir. Enfeksiyonlar ayrıca kas iltihabına da neden olabilir.
Teşhis: Anamnez, klinik muayene, röntgen, MRI ve sintigrafi
Terapi: Kompresyon, soğutma veya şişme önlemleri, elektroterapi, infiltrasyon tedavisi, fizyoterapi, kas gevşeticiler, NSAID’ler ve bazen cerrahi bakım
- İliopsoas Sendromu:
Sebep: Bu, iliopsoas kas grubundan kaynaklanan ve bölgenin aşırı kullanımı, zorlanması veya yaralanmasından kaynaklanabilecek ağrıyı ifade eder. Bursa İleopektinea’nın tahrişi bu sendroma neden olabilir.
Teşhis: Anamnez ve klinik muayene
Tedavi: Lokal anestezikler ve kortikosteroidler
- Menisküs Yaralanmaları:
- Sebep: Menisküs yırtıklarının en sık nedeni burkulma yaralanmalarıdır. Genellikle sporcularda görülen travmatik veya aşınma ve yıpranma nedeniyle yaşlı hastalarda daha sık görülen dejeneratif olabilirler.
- Türler: Boyuna yırtıklar, radyal yırtıklar ve yatay yırtıklar
- Teşhis: Anamnez, Thessaly Testi ile klinik muayene, MRI ve artroskopi
- Tedavi: Menisküs rezeksiyonu, menisküs refiksasyonu ve menisküs replasmanı
- ACL Yırtılması:
İnsidans: Yılda 100.000 kişi başına 100 vaka
Sebep: Diz ekleminde hiperekstansiyon, valgus rotasyon stresi ve diz fleksiyonu sırasında zorlu kuadriseps gerilimi. En sık görülen nedenler hızlı yavaşlama hareketleri, burkulma, hiperekstansiyon veya ayak basıldığında dizin yan tarafına doğrudan darbe alınmasıdır.
Tedavi: ÖÇB yırtıkları, ACL grefti de dahil olmak üzere cerrahi olarak tedavi edilir. On hafta boyunca ortezle konservatif tedavi yalnızca arka çapraz bağ yırtıklarında endikedir.
Tarih
Futbol (futbol) yaralanmalarının geçmişi sporun ilk günlerine kadar uzanır. Aslında kaydedilen ilk futbol yaralanması, 1863 yılında Robert Barker adlı bir oyuncunun maç sırasında bacağını kırmasıyla meydana geldi.
Futbolun ilk zamanlarında sakatlıklar bugüne göre çok daha yaygındı. Bu, aşağıdakiler de dahil olmak üzere bir dizi faktörden kaynaklanıyordu:
Koruyucu ekipman eksikliği. Oyuncular tekmelik, kask veya başka koruyucu ekipman giymediler.
Sahaların kalitesizliği. Futbol sahaları genellikle engebeli ve engebeli olduğundan yaralanma riskini artırıyordu.
Oyunun fiziksel doğası. Futbol ilk zamanlarda bugüne göre çok daha kaba bir şekilde oynanıyordu.
Zamanla futbolun kuralları oyunu daha güvenli hale getirmek için değiştirildi. Örneğin, oyuncuların artık tekmelik ve kask takmaları gerekiyor. Ayrıca futbol sahalarının kalitesi de önemli ölçüde arttı.
Bu değişikliklerin bir sonucu olarak futbol yaralanmalarının sayısı zamanla azalmıştır. Ancak sakatlıklar hala oyunun ortak bir parçası.
Futbol yaralanmaları ciddi olabilir ve uzun vadeli sağlık sorunlarına yol açabilir. Futbolcuların uygun koruyucu ekipman giymesi, oynamadan önce ısınması, sonrasında soğuması gibi sakatlanmaları önleyici tedbirlerin alınması önemlidir.
Futbol yaralanmalarının önlenmesi ve tedavisinde son gelişmeler
Son yıllarda futbol yaralanmalarının önlenmesi ve tedavisinde bir takım gelişmeler yaşanmaktadır. Örneğin araştırmacılar, kafa yaralanması riskini azaltmaya yardımcı olabilecek hafif tekmelikler ve kasklar gibi yeni koruyucu ekipman türleri geliştirdiler.
Ayrıca araştırmacılar futbol yaralanmaları için kök hücre tedavisi ve trombosit açısından zengin plazma tedavisi gibi yeni tedaviler geliştirdiler. Bu tedaviler iyileşmeyi hızlandırmaya ve uzun vadeli sağlık sorunları riskini azaltmaya yardımcı olabilir.
Kaynak:
- Drakos, M. C., Hillstrom, H., Voos, J. E., Miller, A. N., Kraszewski, A. P., Wickiewicz, T. L., … & Warren, R. F. (2010). Medial collateral ligament injury in the National Football League: Epidemiology and treatment approach by team physicians. Journal of Knee Surgery, 23(04), 185-189.
- Maffulli, N., Sharma, P., & Luscombe, K. L. (2004). Achilles tendinopathy: aetiology and management. Journal of the Royal Society of Medicine, 97(10), 472-476.
- Järvinen, T. A., Järvinen, M., & Kalimo, H. (2005). Regeneration of injured skeletal muscle after the injury. Muscles, ligaments and tendons journal, 3(4), 337.
- Young, J. L., Olsen, N. K., & Press, J. M. (2004). Musculoskeletal disorders of the lower limbs. In Rheumatology (Fourth Edition) (pp. 2001-2018). Mosby.
- Majewski, M., Susanne, H., & Klaus, S. (2006). Epidemiology of athletic knee injuries: A 10-year study. The Knee, 13(3), 184-188.
- Griffin, L. Y., Agel, J., Albohm, M. J., Arendt, E. A., Dick, R. W., Garrett, W. E., … & Wojtys, E. M. (2000). Noncontact anterior cruciate ligament injuries: risk factors and prevention strategies. Journal of the American Academy of Orthopaedic Surgeons, 8(3), 141-150.
