Tahmini okuma süresi: 2 dakika

Tüm gastrointestinal kanalın, safra kesesinin ve pankreasın duvarında yer alan nöron ve glial hücre sistemine ESS denir. Aksonlarının da burada bitip bitmediğine bakılmaksızın, hücre gövdeleri ile enterik nöronlar ESS’de bulunur. Öte yandan, dış nöronların hücre gövdeleri ESS’nin dışında (MSS’de, otonomik veya duyusal gangliyonlarda) bulunurken, aksonları ESS içinde sona erer. Enterik glia, nöral olmayan tüm yardımcı hücrelere verilen addır.

İşlevi

ESS, bir dizi gastrointestinal işlevi koordine eder, bazen oldukça özerk bir şekilde, ancak sinir sisteminin geri kalanından ve enteroendokrin sisteminden izole edilmemiştir:
• Kas işlevi (peristalsis, villus hareketi)
• Mukozal süreçler (sekresyon, rezorpsiyon)
• Gastrointestinal duvara kan akışı
• immünolojik süreçler.

ESS’nin Yapısı

ESS’nin histolojik temel yapısı enterik pleksus olarak adlandırılır. Bunlar, gastrointestinal duvarın farklı katmanlarının içine veya arasına gömülü olan kapsamlı sinir ağlarıdır. Birbirleriyle çok sayıda ve düzenli olarak anastomoz yaparlar. Aşağıda belirtilen tüm pleksusların varlığı ve ifadesi bölgeye ve türe göre değişiklik göstermektedir. Aşağıdaki 3 ganglionik, yani Sinir hücresi gövdelerini içeren pleksus, insanın ince ve kalın bağırsağında bulunurken, yalnızca ilki yemek borusu ve midede açıkça telaffuz edilir.

  1. Plexus myentericus (Auerbach pleksus) dairesel ve uzunlamasına kas katmanları arasında yer alır,
  2. Plexus submucosus externus (Shabadash pleksus); submukozada dairesel kas tabakasına yakın ve
  3. Plexus submucosus internus (Meissner pleksusu) mukoz membran kasları tabakasına yakın submukozada bulunur. İnsan ince ve kalın bağırsağında ayrı bir ara submukozal pleksus mevcuttur, ancak şimdiye kadar yukarıdaki üçünden çok daha az karakterize edilmiştir. Sadece sinir hücresi süreçlerini ve glia barındıran aganglionik pleksuslar
  4. Plexus subserosus; serosa ve uzunlamasına kas tabakası arasındaki ,
  5. Plexus muscularis superficialis; Uzunlamasına kas tabakası çok belirgin ise uzunlamasına kas tabakası içinde yer alır.
  6. Plexus muscularis profundus; dairesel kas pleksusunun sinir liflerinin en güçlü konsantrasyonu olarak derin kas pleksusu,
  7. Plexus submucosus extremus; Shabadash pleksus ve dairesel kas tabakası arasındaki,
  8. Plexus muscularis mucosae; aynı adı taşıyan kas tabakasındaki pleksus muskularis mukozası ve
  9. Plexus mucosus mukoza zarının tüm lamina propriasında sinir lifleri bakımından zengin bir pleksus olarak.

Klinik

  • ESS’nin nedensel veya önemli ölçüde dahil olduğu hastalık durumları genellikle dejenerasyon, enterik nöronların sayısında azalma (hipoganglionoz) veya tamamen yokluğu (aganglionoz) ile karakterize edilir ve bazen nöral krestten enterik öncüllerin yetersiz göçüyle ilişkilendirilir.
    • Etkilenen bölgeler, kaslarda spastik kasılma ve diğer motilite bozuklukları, örn.
      1. özofagus akalazisi,
      2. pilorik hipertrofi (infantil veya konjenital hipertrofik pilorik stenoz),
      3. nöronal intestinal displazi (NID) veya
      4. konjenital megakolon (Hirschsprung hastalığı).
Facebook Yorumları