Latince extremīs (“en uzak, aşırı”) + –itās (nihayetinde Proto-Hint-Avrupa *-teh₂ts (“bir olma durumunu gösteren isimleri oluşturan son ek”)= extrēmitās (“uç; sınır, çevre; bitiş”) —-> Eski Fransızca extremité —> Orta İngilizce extremite.
Ekstremite, bir hayvan organizmasının uzuvlarını tanımlamak için kullanılan terimdir. İnsanlarda kol üst ekstremite ve bacak alt ekstremite olarak adlandırılır. Ekstremitelerin uçlarına akra denir.
Daha geniş anlamda, bir organın veya kemiğin uçları da “ekstremite” olarak adlandırılır.
Sınıflandırma
vücudun yarısı tarafından
Üst ekstremite: Vücudun üst yarısının ekstremitesi.
Alt uzuv: Vücudun alt yarısının uzvu.
Dört ayaklılarda, ön uzuv (ön bacak) ve arka uzuvdan (arka bacak) söz ederiz.
hareketliliğe göre
Her iki uzuvda da, gövdeye sabitlenmiş olan uzuv kuşağı (“cingulum”) ile “serbest” uzuv (“pars libera”), yani asıl hareketli kısım arasında bir ayrım yapılır. Bu da aşağıdaki yapıyla sonuçlanır:
Üst uzuv
Cingulum membri superioris (omuz kemeri)
Pars libera membri superioris (kol)
Alt uzuv
Cingulum membri inferioris (pelvik kuşak)
Pars libera membri inferioris (bacak)
bölümlere göre
Her iki ekstremite de proksimalden distale doğru farklı bölümlere ayrılabilir:
- Zonoskeleton (omuz kemeri, pelvik kuşak – singulaya karşılık gelir).
- Stylopodium (üst kol, uyluk)
- Zeugopodium (ön kol, alt bacak)
- Autopodium (el, ayak)
- Basipodium (carpus, tarsus)
- Metapodium (metakarpus, metatarsus)
- Akropodyum (parmak, ayak parmağı)
