Dressler sendromu, kalbi saran kese benzeri zar olan perikardın iltihaplanması anlamına gelen bir perikardit şeklidir. Bu sendrom genellikle kalp hasarına, çoğunlukla da miyokard enfarktüsüne (kalp krizi) veya kalp ameliyatına karşı gecikmiş bir bağışıklık tepkisidir. Dressler sendromu tipik olarak MI’dan 2-6 hafta sonra gelişir, ancak MI’dan birkaç gün sonra veya MI’dan birkaç ay sonra ortaya çıkabilir.

Dressler sendromu, adını bu durumu ilk kez 1956’da tanımlayan Amerikalı kardiyolog Dr. William Dressler’den almıştır. Dressler sendromunun anlaşılması o zamandan bu yana, yeni tanı yöntemleri ve tedavilerin ortaya çıkmasıyla önemli ölçüde gelişmiştir.

Belirtiler şunları içerir:

• Tipik olarak uzanmakla veya derin nefes almakla şiddetlenen göğüs ağrısı
• Ateş
• Tükenmişlik
• Perikardiyal efüzyon (kalbin etrafında sıvı)

Yönetmek:

• Aspirin veya ibuprofen gibi antiinflamatuar ilaçlar sıklıkla reçete edilir.
• Şiddetli vakalarda veya diğer tedavilere yanıt vermeyen vakalarda kortikosteroidler kullanılabilir.
• Kolşisin tek başına veya diğer antiinflamatuar ilaçlarla kombinasyon halinde kullanılabilir.

Tarih

Dressler sendromunun kesin nedeni bilinmiyor ancak otoimmün bir reaksiyon olduğu düşünülüyor. MI sonrasında vücut, perikard ve plevraya saldırabilecek inflamatuar proteinler salgılar. Bu iltihap ağrıya, ateşe ve nefes darlığına neden olabilir.

Dressler sendromu tanısı hastanın tıbbi geçmişine, semptomlarına ve fizik muayenesine göre konur. Perikardit ve plöritin diğer nedenlerini dışlamak için ekokardiyogram (kalp ultrasonu) ve göğüs röntgeni gibi testler yapılabilir.

Dressler sendromlu çoğu kişi tedaviden birkaç hafta veya ay sonra tamamen iyileşir. Ancak bazı kişiler tekrarlayan Dressler sendromu atakları yaşayabilir.

• 1931: Dressler sendromu ilk olarak Dr. William Dressler tarafından American Heart Journal’da yayınlanan bir makalede tanımlandı. Dr. Dressler, MI’dan 2-6 hafta sonra perikardit ve plörit gelişen 5 hastada sendromu tanımladı.
• 1940’lar-1960’lar: Dressler sendromu MI’nın ayrı bir komplikasyonu olarak kabul edildi.
• 1970’lerden günümüze: Dressler sendromuna ilişkin araştırmalar devam ediyor ancak sendromun kesin nedeni bilinmiyor. Ancak artık bunun otoimmün bir reaksiyon olduğu düşünülüyor.

Kaynak:

• Imazio, M., et al. “Contemporary features, risk factors, and prognosis of the post-pericardiotomy syndrome.” The American journal of cardiology 106.8 (2010): 1183-1188.
• Adler, Y., et al. “2015 ESC Guidelines for the diagnosis and management of pericardial diseases.” European heart journal 36.42 (2015): 2921-2964.