Latincedeki bu isim; düzenleme, anlaşma
| Hal | Tekil | Çoğul |
|---|---|---|
| Nominatif | cōnstitūtum | cōnstitūta |
| Genitif | cōnstitūtī | cōnstitūtōrum |
| Datif | cōnstitūtō | cōnstitūtīs |
| Akusatif | cōnstitūtum | cōnstitūta |
| Ablatif | cōnstitūtō | cōnstitūtīs |
| Vokatif | cōnstitūtum | cōnstitūta |
con– & statuere (“yerleştirmek , ayarlamak”) —>constituere (geçmiş edilgeni–> constitutum) —> Kurmak için; kurmak; yasalaştırmak.
- constitutive sıfatı ise dilimizde konstititüf olarak ifade edilir.
- bir şeyi oluşturma, tesis etme veya yasalaştırma yetkisine veya yetkisine sahip olmak
- birini göreve atama yetkisine veya yetkisine sahip olmak
- son derece önemli, gerekli
- başka bir şeyin kurucu bir parçasını oluşturan
- (biyokimya) (bir enzimin) sürekli olarak sabit bir oranda üretilen
Facebook Yorumları
