basis

Antik Yunancadaki  βάσις (básis, “temel, taban, esas”)’dan türemiştir. Latincedeki anlamları:

1. Bir taban, ayak, temel; köken, kuruluş.
2. (Mimaride) Bir sütunun gövdesinin en aşağısında kalan kısmıdır.
3. (Gremer) Bir kelimenin kökü, en basit halidir.
4. (İneklerde) ayak izi, iz.
   

   Hal	Tekil	Çoğul
   nominatif	basis	basēs
   genitif	basis, baseos	basium
   datif	basī	basibus
   akusatif	basem basim, basin	basēs basīs, baseis
   ablatif	base basī, baseī	basibus
   vokatif	basis	basēs