İki antibiyotik, basitrasin ve neomisin içeren topikal bir antibiyotik preparatıdır. Çeşitli cilt enfeksiyonlarının tedavisinde sıklıkla kullanılır.
Baneosin merhem, impetigo, enfekte dermatit ve enfekte yaralar veya yanıklar gibi bakteriyel cilt enfeksiyonlarını tedavi etmek için kullanılır. Basitrasin ve neomisin kombinasyonu bakterilerin büyümesini durdurarak enfeksiyonun temizlenmesine yardımcı olur.
İçindekiler
Uygulama ve Dozaj:
Merhem genellikle etkilenen bölgeye günde bir ila üç kez veya bir sağlık uzmanının belirttiği şekilde uygulanır. Doktorunuzun verdiği talimatlara veya ambalajın üzerindeki talimatlara uymanız önemlidir.
Yan etkiler:
Olası yan etkiler arasında cilt tahrişi, kaşıntı veya uygulama yerinde kızarıklık sayılabilir. Nadir fakat daha ciddi yan etkiler, şiddetli alerjik reaksiyon belirtilerini içerebilir.
Dikkat: Baneocin’i kullanmadan önce, özellikle alerjiniz varsa, hamileyseniz veya emziriyorsanız veya başka ilaçlar kullanıyorsanız bir sağlık uzmanına danışmanız çok önemlidir.
Kaynak:
Baneocin, cilt enfeksiyonlarını tedavi etmek için kullanılan neomisin ve basitrasinin topikal bir antibiyotik kombinasyonudur. İlk olarak 1940’lı yıllarda ilaç şirketi Squibb tarafından geliştirildi.
Baneocin’in geçmişi, Squibb bilim adamlarının yeni antibiyotikler geliştirmeye çalıştığı 1940’ların başlarına kadar uzanabilir. Bir toprak bakterisinden izole edilen bir antibiyotik olan neomisin’in çok çeşitli bakterilere karşı etkili olduğunu keşfettiler. Ancak neomisin böbrekler için de toksikti.
Bu toksisitenin üstesinden gelmek için Squibb bilim adamları neomisin ile toprak bakterisinden izole edilen başka bir antibiyotik olan bacitracin’i birleştirdiler. Basitrasin böbrekler için toksik değildir ve aynı zamanda neomisin ile sinerjik bir etkiye sahiptir, bu da neomisin’i daha etkili hale getirdiği anlamına gelir.
Baneocin ilk kez 1950 yılında Amerika Birleşik Devletleri’nde pazarlandı. Başlangıçta topikal bir merhem olarak mevcuttu, ancak daha sonra toz, krem ve sprey olarak da geliştirildi.
Kaynak:
- Bryskier, A. (2005). “Antibiotics and Antimicrobial Agents”. ASM Press.
- Foster, T. J. (2009). “Antibiotic Resistance in Staphylococcus aureus: Mechanisms and Modulation”. Science Progress, 92(1), 8-19.
