İbranice azrâ “kul” + îl “Allah”–> ˁazrâel עֲזַרְאֵל > Arapça ˁazrâˀîl عزرائيل “ölüm meleği”. Tevrat ve Kuran’da ismen anılmayan Ölüm Meleği, Yahudi geleneğinden aktarılmış olan bu isimle tanınır.
“Sensenmann”, İngilizce’de “Grim Reaper” olarak bilinen figür için kullanılan Almanca terimdir. Bu karakter ölümün kişileştirilmiş halidir ve genellikle karanlık, kukuletalı bir cübbeyle örtülmüş ve büyük bir tırpan taşıyan iskelet bir figür olarak tasvir edilir. Azrail imgesinin kökleri eski kültürlere dayanır ve folklor ile popüler kültürde yaygın olarak kullanılmıştır.
“Sensenmann” ve “Grim Reaper” kelimelerinin her ikisi de tırpan taşıyan bir iskelet veya iskelet figürü olarak Ölüm’ün kişileştirilmesine atıfta bulunur. “Sensenmann” kelimesi Almancadır ve kelimenin tam anlamıyla “tırpan-adam” anlamına gelir. “Grim Reaper” kelimesi İngilizcedir ve 18. yüzyılda ortaya çıktığı düşünülmektedir.
“Sensenmann” kelimesinin etimolojisi nispeten basittir. “Sense” (tırpan) ve “Mann” (adam) kelimelerinden oluşan bileşik bir kelimedir. “Grim Reaper” kelimesi ise daha karmaşıktır. “Grim” kelimesi “şiddetli, öfkeli veya uğursuz” anlamına gelir ve “Reaper” kelimesi “biçen kişi” anlamına gelir. “Azrail” kelimesi aynı zamanda hasatla da ilişkilidir ve bazı kültürlerde Ölüm, ruhların hasatçısı olarak görülür.
Azrail’in bilinen en eski tasviri 14. yüzyılda Almanya’da yapılmış bir gravürdür. Bu gravürde Azrail, tırpan taşıyan bir iskelet olarak tasvir edilmiştir. Azrail 16. ve 17. yüzyıllarda daha popüler hale gelmiş ve sıklıkla resimlerde ve gravürlerde tasvir edilmiştir.
Azrail, Batı kültüründe popüler bir imgedir ve edebiyatta, filmlerde ve sanatta sıklıkla kullanılır. Azrail, ölümün kaçınılmazlığını hatırlatır ve bazı insanlar için bir korku veya endişe kaynağı olabilir. Ancak Azrail, acıların sonunu ve yeni bir hayatın başlangıcını temsil ettiği için bir umut sembolü olarak da görülebilir.
Tıpla olan ilişkisine gelince, Azrail imgesi genellikle ölümün kaçınılmazlığını ve tıbbın sınırlarını temsil etmek için sembolik olarak kullanılır. Tıp bilimi ve teknolojisindeki ilerlemelere rağmen ölüm, tıbbi müdahalelerin sadece geciktirebileceği ancak önleyemeyeceği, yaşamın doğal bir parçası olmaya devam etmektedir.
Bazı durumlarda, Azrail imgesi tıp literatüründe veya tartışmalarında ölümcül hastalıklar veya durumlar için bir metafor olarak kullanılabilir. Ayrıca yaşam sonu bakımı, ötenazi veya tıbbi müdahalelerin ne zaman durdurulacağına dair etik kararlarla ilgili tartışmalarda da ortaya çıkabilir.
Bununla birlikte, ölümün Azrail gibi korkunç veya kötü niyetli bir figür olarak temsil edilmesinin ölüm ve ölmekle ilgili korku ve endişeye katkıda bulunabileceğini de belirtmek önemlidir. Bu nedenle tıp alanındaki bazı hareketler, özellikle de palyatif bakım ve hospis bakımı, yaşamın doğal yolculuğunun bir parçası olarak ölüme daha şefkatli ve anlayışlı bir bakış açısını teşvik etmek için çalışmaktadır
Kaynak:
- Seale, C. (1998). Constructing Death: The Sociology of Dying and Bereavement. Cambridge University Press.
- Sudnow, D. (1967). Passing On: The Social Organization of Dying. Prentice Hall.
